Hoe bitter de noodzaak is om een vrije republiek met strikte scheiding van landsbestuur en religie te maken, wordt duidelijk als je de pauselijke kerstgedachte van dit jaar op je laat inwerken.
In het nabije verleden hebben we al eerder gewezen op uitspraken van Gods plaatsvervanger op deze aardbol. Zo wil het Vaticaan een Centrale Wereldbank op korte termijn en ook een Centrale Wereldregering is een vurige wens van de kerkvader. U zult begrijpen, dat Rome een voorname rol wenst te spelen op dat terrein.
Aan veel voorwaarden is reeds lang geleden voldaan. Men neme het rechtssysteem in de “beschaafde” wereld. Dit is gebaseerd op het canonieke kerkrecht en volgt de procedure van de inquisitie, welke is ontworpen als een zuiveringsapparaat. Ons rechtssysteem is eveneens een zuiveringsapparaat, waarbij het canonieke uitgangspunt is, dat de mens in essentie slecht is en derhalve bij voorbaat schuldig. Dit schuldgevoel wordt nog eens aangewakkerd door dreigementen en geestelijke terreur, al of niet van een kansel.
Paus Benedictus spant de kroon met een herderlijk kerstprevelement voor genodigden, waarin hij uiteen zet dat kinderporno met de jaren “gewoner en geaccepteerder” is geworden en kindermisbruik voor de zeventiger jaren van de vorige eeuw niet eens een issue was, het werd volgens de paus niet gezien als een “absoluut kwaad”. Met andere woorden: pedofilie en kinderverkrachtingen zijn redelijk acceptabel voor de leidsman van meer dan een miljard gelovigen.
Zoals de Rooms Katholieke Kerk de slachtoffertjes van kindermisbruik door pedofiele priesters, heeft laten castreren om als het ware het absolute kwaad weg te snijden:
